Przemoc w rodzinie
Rodzice są pierwszymi nauczycielami swych dzieci i w okresie pierwszych czterech lub pięciu lat zwykle tylko oni się liczą. Jeżeli weźmiemy pod uwagę, że w ciągu pierwszych pięciu lat życia dziecko uczy się dziewięćdziesięciu procent wszystkiego, czego się kiedykolwiek nauczy, znaczenie nauczania rodzicielskiego staje się oczywiste.
Czy wiesz, że każdy policjant biorący udział w interwencji domowej,
po stwierdzeniu przemocy w rodzinie jest zobowiązany do sporządzenia
tzw. „NIEBIESKIEJ KARTY”?
Znajdziesz tam m.in. adresy instytucji, które pomogą Ci rozwiązać problem.
Pamiętaj!
Twój podpis złożony na niebieskiej karcie daje nam możliwość poinformowania instytucji niosącej pomoc o twej trudnej sytuacji.
Przemoc w rodzinie jest przestępstwem ściganym przez prawo!
Nie trzeba mieć siniaków i złamanych kości, aby być ofiarą przemocy domowej.
Poniżanie i obelgi bolą tak samo jak bicie.
Możesz oczekiwać od nas:
· wsparcia;
· możliwości pozostania osobą anonimową;
· wiedzy na temat możliwych kierunków działania;
· pomocy prawnej;
· oraz oczywiście interwencji policyjnej.
Twoje dziecko a przemoc domowa
Zarówno kobiety jak i mężczyźni niejednokrotnie pozostają w związkach cierpiąc ból, upokorzenie i poniżanie ze strony partnera po to, aby Wasze dzieci miały pełną rodzinę .
Czy wiesz, że twoje dziecko, które jest świadkiem bicia i poniżania Ciebie - cierpi i także jest ofiarą przemocy ?
Nie tłum w sobie żalu - ratuj siebie i swoje dziecko.
Nie pozwól aby uczyło się ono agresji i brutalności !
Zgłośodpowiednim instytucjom o fakcie przemocy w Twoim domu.
Przełam milczenie!
Każde dziecko - nawet nieświadomie sygnalizuje, że w jego domu rodzinnym dzieje się coś złego.
Jeżeli podejrzewasz, że dziecko, które znasz jest ofiarą przemocy, ale nie wiesz czy jego zachowanie jest adekwatne do rodzaju zagrożenia - spójrz niżej!
Jak rozpoznać, że dziecko jest ofiarą przemocy?
· jest bierne, nieśmiałe lub nadmiernie agresywne;
· ma na ciele powtarzające się obrażenia - zadrapania, pręgi, poparzenia, siniaki;
· wstydzi się zdjąć ubranie;
· jest zaniedbane (niedożywione, niechlujnie ubrane), ale nie jest to regułą;
· moczy się;
· ma kłopoty w nauce;
· ma kłopoty z apetytem;
· jest płaczliwe;
· boi się dorosłych;
· ma problemy z utrzymaniem przyjaźni;
· często spotykane jest na ulicy, co sprawia wrażenie jakby nikt się o nie troszczył;
· posiada problemy natury emocjonalnej.
Nie lekceważ tych sygnałów, a w kwestii ocennej kieruj się zawsze
zdrowym rozsądkiem i intuicją !
Wiedz, że zachowania destrukcyjne (agresywne, antyspołeczne)
są zazwyczaj rozpaczliwym wołaniem dziecka o uwagę i pomoc.
Naszym zadaniem jest niesienie pomocy nie tylko dziecku, ale całej jego rodzinie.
Pragniemy nauczyć domowników inaczej żyć ze sobą.